Vandaag was de grote verhuisdag.
Gepakt en gezakt vertrokken we van Pnom Phen naar Batambang.
We hadden uitzicht om een hele dag op de bus door te brengen maar gelukkig maakten we enkele tussenstops.
Zo bezochten we twee pottenbakkerijen in Kampong chnang. In één van deze bakkerijen mochten Vic en Kirsty zelf proberen om eens potten te maken. Het was alleszins een leuke ervaring. Lily en André verrasten ons eveneeens met een kleine attentie. De hele groep kreeg een traditioneel aardewerken potje.
Eens terug op de bus, viel iedereen terug in slaap, vooral bij de feestbeesten sloeg de vermoeidheid toe. Maar af en toe werden we gewekt door de ondertussen bekende uitspraak van Lily: “Wakey Wakey” (opstaan opstaan).
In Kampong Luong stopten we voor een boottocht om nooit meer te vergeten. Op het Tongle Sap meer ligt een volledig drijvend dorp waar meer dan 1000 gezinnen wonen en werken.
Je vindt er niet alleen woningen, maar ook een ijsfabriek, winkels, een kerkje, school, tempel en zelfs dieren.
Zo bezochten we een van deze huisjes waar vooral het huisdier,de slang, op veel belangstelling kon rekenen.
Deze tocht was zeer indrukwekkend en toonde ons nog maar eens de mooie kanten van Cambodja.
’s Avonds laat kwamen we aan in ons nieuw hotel ( Khemara Battambang Hotel) waar de meesten een verfrissende duik namen en het kind in zich lieten bovenkomen.
Nu gaan we nog even ontspannen in de karaokebar om daarna in ons bedje te kruipen.
Morgen staat er alweer een boeiende dag op het programma.
Tot dan!

Ps. Het internet gaat hier heel traag. Foto's volgen nog!